Vorige week bezochten we voor de tweede keer ons project in de Roemeense stad Botoșani. De uitgebreide voorbereiding van het Hulpfonds Jongeren Roemenië (SJHR) maakte dat onze tijd er goed besteed werd. Zo spraken we met de directie van de universiteit, een kinderarts en met de aldaar goed bekende dr. Malencea. Ook hadden we een informele bijeenkomst met een groep studenten en waren we aanwezig bij de selectie van studenten die in aanmerking komen voor de beurs.
Dit zijn jongeren die een achtergestelde positie hebben in de toch al arme regio Moldavië in het noordoosten van Roemenië. Soms is één van de ouders van de jongeren overleden, in andere gevallen zijn ouders werkloos of hebben zij een erg laag inkomen. Dit ligt dan zo rond de 1.000 Lei per maand, ongeveer 250 euro. Ter vergelijking: het kale schoolgeld bedraagt alleen al 2.000 Lei per jaar.
In Botoșani woonden we ook de jaarlijkse vergadering van de lokale Associatia bij. Deze stichting is een paar jaar geleden door het Nederlandse Hulpfonds opgezet om lokaal fondsen te werven. Een groeiende groep Roemenen heeft namelijk meer geld te besteden. Daarbij is er een belastingregel genaamd ‘Codul Fiscala’ die steun aan goede doelen aantrekkelijk maakt. We hielpen de Associatia met advies over hoe hun slagkracht te vergroten. Vertrouwen, bekendheid en verminderen van vrijblijvendheid zijn hier kernbegrippen. Zo kunnen de studenten zelf de promotie verzorgen.
In het gesprek met de mensen aldaar blijken de problemen die de studenten tegenkomen hardnekkig. Een baan in de zorg vinden in Roemenië is moeilijk. Er is nauwelijks verloop, er zijn praktisch geen vacatures en de verdiensten zijn laag. Je moet iemand kennen om ergens binnen te komen. Iets dat ongunstig uitpakt voor deze groep jongeren en dat een verklaring is voor onze betrokkenheid.